PILŹNIANIE W WOJNIE POLSKO - BOLSZEWICKIEJ

PUŁKOWNIK STEFAN BIESTEK - UCZESTNIK WOJNY POLSKO - BOLSZEWICKIEJ

Stefan Biestek urodził się w Pilźnie, 3 maja 1892 r., w rodzinie Mikołaja i Julii z domu Mazurkiewicz. W latach 1898 – 1904 uczęszczał do Szkoł Powszechnej w Pilźnie, a następnie, w latach 1904 - 1912, był uczniem Gimnazjum w Dębicy. W Gimnazjum tym napisał maturę, a następnie zapisał się na Wydział Prawa UJ. Prawdopodobnie ukończyłby studia, gdyby nie wybuch I wojny św. W 1914 r. Stefan Biestek powrócił do Pilzna i wstąpił do Polowej Drużyny Sokolej, organizowanej przy Towarzystwie Gimnastycznym "Sokół" w Pilźnie, której komendantem był Aleksander Radoniewicz. Jako członek Sokolan wstąpił 16 VIII 1914 r. do Legionów Polskich, rozpoczynając tym samy wieloletnią służbę wojskową dla Ojczyzny. Jako podoficer służył – jak zresztą wszystkie pilźnieńskie sokoły – w II Brygadzie Legionów Polskich, w 2 Pułku Piechoty. Brał udział w najcięższych bojach tej brygady, m. in. pod Mołotkowem (29 X 1914 r.); pod Rokitną w 1915, pod Rarańczą i nad Styrem. Odznaczył się wielkim męstwem i odwagą, za co został uhonorowany wieloma odznaczeniami. W 1918 r., Stefan Biestek posiadał już stopień oficerski i dowodził plutonem piechoty w 2 PP jako porucznik. Wraz z tym pułkiem wcielony został do II Korpusu Wschodniego, dowodzonego przez Józefa Hallera. Tam uczestniczył w walkach pod Kaniowem i dostał się do niewoli niemieckiej. W obozie jenieckim przebywał do końca listopada 1918 r. i został zwolniony już po zakończeniu I wojny św.

Całe swe życie Stefan Biestek związany był z polską armią. W 1919 r. awansował do stopnia kapitana. W czasie wojny polsko – bolszewickiej walczył na ziemiach Litwy i Białorusi, w pierwszych starciach nad Niemnem, a także w bitwie o Nowogródek. Zawieszenie broni w październiku 1920 r. zawarte z Rosją Radziecką zastało Stefana Biestka w okolicach Mińska. Po całkowitym ustaniu walk z bolszewikami i ostatecznym ustaleniu granic wschodniej Polski Stefan Biestek został skierowany na dalszą służbę do 60 Pułku Piechoty w Mołodecznie, już w stopniu majora. W 1923 r. ożenił się on z pochodzącą także z Pilzna, Marią Heleną Wojnarską. Major doczekał się dwóch synów Tadeusza oraz Włodzimierza, a także córki Aliny.

Stefan Biestek (pierwszy z lewej) z wizytą u Komendanta Piłsudskiego, ok. 1925 r., NAC

W sierpniu 1927 r. Stefan Biestek został awansowany do stopnia Podpułkownika i objął dowództwo 6 Pułku Piechoty w Wilnie. W 1930 r. nominowany do stopnia pułkownika. 5 lat później awansowany na dowódcę Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza w Grodnie. Tam stacjonował jego sztab i tam też zamieszkał wraz z rodziną. Pod koniec sierpnia 1939 r., wobec rozpoczęcia przygotowań wojennych, objął dowództwo 33 Dywizji Piechoty rezerwy. Walczył wraz ze swoim wojskiem całą kampanię wrześniową.

Płk Stefan Biestek po powierzeniu dowództwa 33 Dywizji Piechoty.

27 września doszło do tragicznego starcia dywizji z przeważającymi siłami niemieckimi. 33 Dywizja Piechoty rezerwy została rozgromiona, a sam pułkownik ranny dostał się do niewoli. Pod koniec 1939 r. rodzina pułkownika Biestka powróciła do swego domu w Pilźnie Sam pułkownik Biestek został wywieziony do obozu jenieckiego w Laufen, później przetransportowany do obozu w Brunszwiku i Woldenbergu i właściwie niemal całą wojnę spędził w jenieckich obozach, uwolniony w styczniu 1945 r. przez wojska sowieckie.

Płk Stefan Biestek po powrocie z OFLAGU, 1945 r.

Po zakończeniu II wojny św. przyszło Stefanowi Biestkowi żyć w rzeczywistości Polski PRL-owskiej. Za swoją przynależność do Armii Krajowej był szykanowany, ostatecznie przeniósł się "za chlebem" do Gliwic i tam podjął pracę w Fabryce Drutu. Przez cały okres mieszkania w Gliwicach czuł się bardzo mocno związany z Pilznem i pilźnieńską ziemią. Zmarł 28 lutego 1965 r. i zgodnie ze swoją wolą został pochowany na cmentarzu w Pilźnie, w mieście gdzie się urodził i wychował. Za swą nienaganną służbę wojskową otrzymał wiele orderów i odznaczeń m. in. Medal za wojnę polsko – bolszewicką 1918 – 1921; Krzyż Niepodległości, dwukrotnie Krzyż Walecznych i Krzyż Virtuti Militari V kl. Cześć Jego Pamięci!