EKSPONAT MIESIĄCA - Z TYBETU ALE NIE Z TYBETU

Chusta damska na głowę, regionalne tzw. „tybetka”,  prawdopodobnie lata 30-te  XX w.

Chustka na głowę w formie kwadratu, uszyta maszynowo z jednego kawałka kremowej tkaniny tybetowej, kremowa w folklorystyczne wzory w kolorystyce czerwieni, zieleni i błękitu - drukowany fabrycznie wzdłuż brzegów ozdobny szlak z motywami róż na gałązkach. Wszystkie boki chustki zakończone wiązaną siatką oraz frędzlami wełnianymi w kolorze kremowym. Prostokątna.

wymiary:  87 x 95 cm  + frędzle

stan zachowania: dobry

Dar Leokadii Krzak

Kolorowe wełniane chustki na głowę, drukowane w motywy róży, zwane popularnie „tybetkami”, upowszechniły się na wsi w regionie krakowskim już pod koniec XIX wieku. Potoczna nazwa chustek pochodzi od tkaniny tybetowej, którą sporządzano z wełny czesankowej owiec lub kóz tybetańskich. Tkanina ta produkowana była na szeroką skalę w XIX-wiecznej Europie, m.in. we Francji i Szwajcarii oraz Monarchii Austro-Węgierskiej, skąd początkowo była sprowadzana do Polski. Prawdopodobnie dlatego najwcześniej pojawiła się w strojach ludowych mieszkańców zaboru austriackiego. Tkanina tybetowa produkowana była zazwyczaj we wzory kwiatowe, których układ, elementy oraz kolor tła zmieniały się na przestrzeni czasu. Pierwsze tybety były czarne z delikatnym jednokolorowym wzorem w postaci np. drobnych amarantowych listków. Z czasem pojawiły się na nich barwne ornamenty, głównie roślinne. Tło mogło być białe, bordowe, ciemnozielone czy granatowe. Polskie tkaniny tybetowe były drukowane od lat 20. XX wieku w duże, stylizowane kwiaty z dominującym motywem jednej, dwóch lub trzech karminowych róż.