siekierka z epoki brązu
siekierka z tulejką i uszkiem, zdobiona trzema żeberkami, typu „Wielichowo”. Miejsce znalezienia: Jaworze Górne.
surowiec: brąz, chronologia: IV/V okres epoki brązu (ok. 900 r. p. n. e.)
wymiary:
długość całkowita - 10, 6 cm,
szerokość ostrza – 4,3 cm
Zabytki tego typu są dość rozstrzelone na obszarze ziem polskich. Jerzy Kuśnierz określił ten rodzaj siekierki jako typ Wielichowo, który jest datowany od schyłku IV (skarb z Biskupic) okresu epoki brązu aż do początków VI okresu epoki brązu. Głównie jednak siekierki takie występują pod koniec V na początku VI okresu epoki brązu. Kilka egzemplarzy znalazł M. Gedl na cmentarzysku łużyckim w Opatowie (d. pow. Kłobuck). Są one znalezione dość blisko pod względem geograficznym do okazu z Jaworza Górnego. Najbliższym zaś jest skarb z Biskupic pow. Miechów, zawierający również podobną siekierkę. Typ Wielichowo jest rozpowszechniony szeroko, siekierki takie występują od Dolnego Śląska, przez Opolskie, Małopolskę, dorzecze Liswarty, Wielkopolskę po Mazury.