Archiwum
ciężki karabin maszynowy SCHWARZLOSE wz. 7/12
dł: 945 mm
kaliber – 8
nabój: 8 x 50 mm R
długość lufy – 8 mm
długość linii celowania – ok. 680 mm
maks. kąt podniesienia lufy - 35˚
masa: 22,4 kg
zasilanie: taśma parciana na 250 szt. amunicji
szybkostrzelność: 400 strz./min.
Eksponat wystawy czasowej „Całemu narodowi niesiemy rozkucie kajdan – mieszkańcy ziemi pilźnieńskiej w okresie I wojny św.” - depozyt Grupy Rekonstrukcji Historycznej Gorlice 1915.
Ciężki karabin maszynowy będący częścią uzbrojenia armii Austro – Węgier w okresie I wojny św., w Polsce oznaczony jako wzór 07/12. Nazwa karabinu związana z nazwiskiem konstruktora Andreasa Wilhelma Schwarzlose, który opatentował broń samoczynną o lufie nieruchomej i zamku niezaryglowanym. Do sierpnia 1914 r. Austro – Węgry zasiliły swą armię ok. 2500 sztuk karabinów Schwarzlose, a podczas wojny wyprodukowano dalsze 40.524 sztuk, w większości dla armii austro - węgierskiej. W polskim wojsku jako pierwsi walczyli tą bronią żołnierze Legionów. Po odzyskaniu niepodległości Polacy przejęli ok. 1700 szt. tej broni. Wyposażano w nie pułki formujące się w byłej Galicji, ze względu na przeszkolone kadry. W latach 1919-1920 broń ta była intensywnie eksploatowana w działaniach wojennych, przejęte zasoby amunicji okazały się niewystarczające i musiano dokonać jej zakupów w Austrii i na Węgrzech. Aby zapobiec takiej sytuacji Spółka Akcyjna "Pocisk" przystąpiła w 1920 r. do produkcji amunicji. Po zakończeniu działań wojennych ckm Schwarzlose pozostawał w uzbrojeniu jednostek wchodzących w skład 21, 22, 24, 26 Dywizji Piechoty oraz w pułkach kawalerii. W 1924 r. posiadano 1424 szt. ckm 07/12. W 1929 r. broń wycofano z polskiego uzbrojenia.
Zob. W. Ostrowski, Karabiny maszynowe od czasów najdawniejszych do wynalazków ostatniej doby (reprint z 1930 r.), wyd. Napoleon 2018.
Muzeum Regionalne w Pilźnie