EKSPONAT NA DZIŚ - PODARUNEK Z WOJENNEGO SZLAKU

bransoleta, srebro, Jerozolima, 1942 r.

wymiary: dł. 120 mm , szer. 35 mm

technika: kucie, gięcie, grawerowanie, wycinanie

sztuka rękodzielnicza: trójrzędowa bransoleta, wykonana z cieniutkich srebrnych nitów, łączonych ze sobą spiralnie i przeplatanych naprzemiennie rzędem drobniutkich różyczek (rozetek ), zakończona owalnym zapięciem typu Toggle.

Bransoleta zakupiona przez Stanisława Westwalewicza, podczas pobytu 2 Korpusu Polskiego Armii Andersa na Bliskim Wschodzie, podarowana po powrocie żonie artysty, Wandzie z Koniecznych Westwalewiczowej.

Bransoleta – symbol o wielu znaczeniach

Biżuteria (z języka francuskiego bijou, czyli klejnot) to elementy ozdobne, które towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów. Najstarsze znaleziska pochodzą sprzed ok. 100 tysięcy lat. To małe muszelki z dziurkami zrobione z muszli ślimaka nassariusa. Odkryto je w Izraelu, w jaskini na górze Karmel. Pierwsze wzory biżuterii tworzyli ludzie prowadzący koczowniczy styl życia. Do wyrobu ozdób, oprócz muszli, wykorzystywano również inne materiały. Nasi przodkowie robili biżuterię z kłów i kości zwierzęcych, kawałków skóry, piór ptaków lub kamyków. Początkowo była ona przeznaczona jedynie dla mężczyzn. Dopiero z czasem stała się symbolem kobiecości. Bransolety należą do grona biżuterii osobistej, a ich noszenie miało przeróżne konotacje znaczeniowe, kulturowe i religijne, w zależności od kraju, okresu historycznego i kultury. Bransoletki męskie i damskie, znane były już za czasów starożytnych. Dla ówczesnych pełniły rolę znacznie ważniejszą niż tylko rolę ozdoby ciała. W wielu kulturach na całym świecie informowały na przykład o statusie osoby, która je nosiła, oraz o władzy, jaką posiadała. Bransolety wykonane z najróżniejszych materiałów pełniły także funkcję magicznych talizmanów, które miały za zadanie chronić właściciela przed mocami złych duchów. Przełom w wytwarzaniu bransolet datuje się na rok 2000 p.n.e. Wtedy to Egipcjanie rozpoczęli wyrabianie bogato zdobionych bransoletek. Tworzyli je ze złota i drogocennych kamieni. W starożytnym Egipcie kobiety nosiły bransolety zarówno na nogach jak i na rękach. W starożytnej Grecji szerokie srebrne bransolety nosiły kapłanki w świątyniach. Miały one im pomagać w kontakcie z duchami oraz praprzodkami. Charakterystyczną metodę wytwarzania bransolet i naszyjników przyjęli Fenicjanie. Tworzyli filigranowe i granulowane ozdoby. Skręcali drobne druciki, które następnie lutowali i rozklepywali. W ten sposób powstawała biżuteria z ażurowymi wzorami. Choć powszechnym symbolem małżeństwa niemal na całym świecie jest obrączka, w pewnych zakątkach Indii po dziś dzień zamężne kobiety noszą nie obrączki, ale właśnie bransoletki. Mogą one być wykonane zarówno ze szlachetnych metali, takich jak złoto czy srebro, jak i z innych materiałów (drewno, szkło, a nawet plastik). Obecnie bransoleta to bardzo popularna ozdoba noszona na przegubie ręki, pełniąca funkcję podkreślającą kreację i stanowi niejednokrotnie ważną część naszej stylizacji.

Bransolety z rejonu Morza Czarnego, I w. p. n. e., tzw. Skarb Olbii, odkryty w XIX w.